Interimmers kunnen op een aantal manieren aan de slag bij opdrachtgevers om voor een tijdelijke periode werk uit te voeren. Door middel van dit tijdelijke verband kunnen gaten opgevuld worden bij uiteenlopende bedrijven en tegelijkertijd kunnen professionals uit diverse sectoren gemakkelijk werk vinden.
Om de juiste interimmer op een bepaalde opdracht te zetten, wordt een matchingsproces in werking gezet. Echter, dit proces verloopt niet altijd even goed, waardoor een interim mismatch kan ontstaan. Hierbij kan de opdracht niet optimaal vervuld worden en worden niet de juiste resultaten behaald. Het is dan ook essentieel dat de kans op zo'n mismatch verkleind wordt.
Hoe ziet de interim markt eruit, hoe gaat het proces van het matchen van een interimmer en een opdrachtgever in zijn werking en wat kan er verbeterd worden aan dit proces?
Wanneer je als interimmer aan de slag gaat, ben je een tijdelijke kracht die bij diverse bedrijven ingezet kan worden en zo uiteenlopende ervaring opdoet. Er zijn allerlei benamingen voor, maar alles komt op hetzelfde neer; je gaat tijdelijk bij een bedrijf aan de slag om een opdracht uit te voeren en een team te versterken. Deze opdrachten worden voorgelegd door opdrachtgevers die zoeken naar tijdelijke capaciteit.
Wanneer je de interim markt wilt betreden, zijn er een aantal opties. Er zijn zogezegd een aantal kanalen waar opdrachtgevers contact kunnen leggen met interim professionals. De volgende kanalen zijn hierbij het belangrijkst:
Opdrachtgevers hoeven zich niet te beperken tot één kanaal en maken dan ook vaak gebruik van meerdere leveranciers van interimmers. Geen enkele leverancier kan immers de hele interim markt dienen. Tevens zorgt het gebruiken van meerdere kanalen ervoor dat de kans op een goede match vergroot wordt. Er is ook verschil tussen verschillende leveranciers. Zo zijn er bijvoorbeeld detacheringsbureaus die een breed aanbod aanhouden, maar er zijn ook bureaus die zich richten op een bepaalde branche of sector.
Een matching tussen een interimmer en een opdrachtgever kan op diverse manieren plaatsvinden.
Een eerste mogelijke matching kan plaatsvinden doordat opdrachtgevers en interimmers elkaar op een directe manier vinden. Veel grote opdrachtgevers willen namelijk niet gebruikmaken van een tussenpersoon en willen professionals direct in dienst kunnen nemen voor een tijdelijk dienstverband. Ze maken hiervoor gebruik van de boven beschreven recruiters die zich hier volledig op focussen.
Deze directe manier van matching is te danken aan het eigen netwerk van zowel opdrachtgevers als interimmers. Het vormt overigens de ideale situatie voor een interimmer die op zoek is naar opdrachten. Er is namelijk geen tussenpartij bij betrokken, waardoor hier ook geen marge aan afgedragen hoeft te worden. Ook voor de opdrachtgever is het om deze reden voordelig.
De andere optie is dat er wel een tussenpersoon aan te pas komt, wat ook wel wordt aangeduid als een leverancier. Dit vormt de ideale situatie voor opdrachtgevers, ondanks het feit dat ze er soms meer voor moeten betalen. Door te werken met een leverancier hoeven opdrachtgevers zelf geen aandacht te besteden aan het werven van interimmers. Dit maakt het aan de andere kant wel lastiger voor interimmers om opdrachten op een directe manier te werven.
Daarom richten ook veel interimmers zich op leveranciers, waardoor ze weinig aandacht aan de werving van opdrachten hoeven te besteden, maar toch inkomsten hebben. Immers hebben deze leveranciers een groot bereik en kunnen zij veel aandacht besteden aan het matchingsproces. De leverancier in kwestie ontvangt voor het bij elkaar brengen van vraag en aanbod een marge of fee.
Zolang deze fee een redelijk voorstel is, zorgt de tussenkomst van een leverancier voor een succesvolle, voordelige samenwerking. Echter, er zijn ook leveranciers die een hoge prijs vragen voor hun diensten. Ook kunnen ze niet altijd transparant zijn over de prijs, wat ten koste gaat van de verdiensten van opdrachtgevers en interimmers.
Tijdens het matchen van een interimmer met een opdrachtgever kunnen diverse problemen ontstaan.
Een eerste probleem is het ontbreken van vereiste kennis en ervaring bij accountmanagers en recruiters van leveranciers. Deze zijn vaak wel hoog opgeleid, maar kunnen af en toe ervaring missen met bepaalde processen van klanten, zoals business-gerelateerde vraagstukken en IT-systemen. Hierdoor is het voor hen lastig om een goede match te maken, waardoor een mismatch het resultaat kan zijn.
Binnen dit probleem kunnen medewerkers van een leverancier ook moeilijk antwoord geven op vragen van professionals en opdrachtgevers. Dit zorgt ervoor dat de verkeerde interimmer op een opdracht kan worden gezet, waardoor geen optimaal resultaat behaald wordt.
Daarnaast kan het voorkomen dat er te opportunistisch met situaties wordt omgegaan. Het selecteren van interimmers voor een bepaalde opdracht vergt enige inspanning en expertise. Je moet er bijvoorbeeld goed cv's voor kunnen beoordelen, maar je moet ook in staat zijn om voorbereidingsgesprekken te voeren met betrokken partijen. Niet elke leverancier neemt hier voldoende tijd voor, waardoor ze sneller tevreden zijn bij een match dan wellicht verstandig is.
Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat op LinkedIn enkel een aantal steekwoorden worden opgezocht, waarmee professionals benaderd worden. Het gevolg hiervan is dat de werkzaamheden die uitgevoerd moeten worden uit het oog worden verloren en uiteindelijk niet op de juiste manier vervuld kunnen worden.
Opdrachtgevers hebben over het algemeen veel vertrouwen in de leveranciers waar ze mee in zee gaan. Ze praten met voor hun bekende accountmanagers en verwachten daarbij ook dat zij het bedrijf goed kennen. Zogezegd dragen veel opdrachtgevers alle verantwoordelijkheid af bij leveranciers en verwachten dat het allemaal goed komt.
Een opdrachtgever levert vaak een korte opdrachtomschrijving of telefonische briefing af en kijkt er verder niet meer naar om. Echter, niet elke accountmanager stelt hierbij de juiste vragen en gaat vervolgens met beperkte informatie aan de slag. Ook werken veel accountmanagers en recruiters apart, waardoor er een communicatieprobleem kan optreden.
Het gaat door dit gebrek aan informatie en communicatie vaak mis bij de "soft skills" in cv's, waardoor professionals op de korte termijn weinig resultaat boeken. Als gevolg hiervan wordt de opdracht niet optimaal uitgevoerd en worden slechte resultaten geboekt.
Een leverancier wil als vanzelfsprekend een goede match creëren tussen een interim professional en een opdrachtgever. Zodoende kan er aan interimmers gevraagd worden om hun cv iets meer in de richting van een bepaalde opdracht te schrijven. Hierdoor sluit het beter aan bij de functiebeschrijving van een opdrachtgever. Het cv klopt dan niet ineens niet meer, maar bepaalde ervaringen kunnen wel gedateerder zijn dan er beschreven wordt.
Door deze methode van overselling kan een match minder goed uitpakken dan deze op papier lijkt. Tevens kan dit ervoor zorgen dat de beste, meest geschikte kandidaat voor een opdracht niet écht de beste is. Iemand hoeft immers enkel goed te zijn in het naar een functiebeschrijving toe schrijven.
Een volgend knelpunt op het gebied van matching binnen de interim markt is dat er veel gewerkt wordt onder tijdsdruk. Nieuwe projecten en opdrachten moeten vaak snel opgestart worden en vertraging moet hierbij koste wat kost voorkomen worden. Zodoende is het ook belangrijk dat er snel passend personeel voor gevonden wordt, wat een uitwerking heeft op leveranciers.
Doordat leveranciers de druk voelen om snel een match af te leveren, kan er minder uitgebreid aandacht aan deze match besteed worden dan eigenlijk nodig is. Opdrachtgevers werken ook vaak met meerdere aanbieders, waardoor leveranciers veel te maken hebben met concurrentie. Door deze concurrentiedruk willen ze nog sneller een goede match afleveren.
Dit kan niet alleen slecht zijn voor het matchingsproces, maar zorgt er vaak ook voor dat interim professionals er minder op gaan verdienen. Leveranciers willen snel een professional benaderen, aangezien dit meer kans geeft op het leveren van een match voor een opdracht. Sommige leveranciers maken zelfs gebruik van onder-leveranciers, waardoor een stapelsituatie wordt gecreëerd. Dit schaadt de communicatie en werkt nadelig voor ingehuurde professionals.
Een mismatch kan dus door diverse oorzaken ontstaan en is vervelend voor alle betrokken partijen. Zodoende zorgt het ook voor een aantal gevolgen voor de opdrachtgever, de professional en de leverancier in kwestie:
Het is dus voor alle partijen onhandig als er sprake is van een mismatch, wat deels te wijten is aan het feit dat het om mensenwerk gaat. Echter, er zijn wel manieren om de kans op een mismatch te verkleinen.
Het is allereerst belangrijk om de te vervullen rol vast te stellen en te analyseren. Moet er bijvoorbeeld een interim manager ingehuurd worden? Doe dan onderzoek naar management, wat is ontstaan vanuit de behoefte van bedrijven om door middel van tijdelijk management een verandertraject of crisis te leiden.
Er zijn overigens nog veel meer rollen die vervuld kunnen worden door interimmers, zoals projectmanager, sales manager, analist en logistiek medewerker. Hoe deze rollen worden gezien door de buitenwereld of op het eerste gezicht ten opzichte van de daadwerkelijke functiebeschrijvingen kunnen nog weleens verschillen.
Doordat dit niet altijd op één lijn ligt, is het belangrijk dat er goed onderzoek wordt gedaan naar welke taken uitgevoerd moeten worden en of een professional hier echt geschikt voor is. Het maakt bijvoorbeeld wel uit of een manager gedragsverandering binnen een bedrijf moet realiseren of dat er juist vakinhoudelijke ondersteuning gegeven moet worden.
Het is bovenal belangrijk dat duidelijk is wat er leidend is binnen een functiebeschrijving. Op basis hiervan kan een passende professional gevonden worden die daadwerkelijk ervaring heeft met dit soort opdrachten.
Het is daarnaast voor zowel opdrachtgevers als interimmers belangrijk om de juiste leverancier, oftewel tussenpersoon, te kiezen. Er zijn namelijk een aantal eigenschappen waar je rekening mee moet houden:
Bij de laatste eigenschap kun je in aanraking komen met het werk van slimme algoritmen. Hierdoor wordt het matchingsproces uit handen genomen en worden er veel meer variabelen bij het besluitvormingsproces meegenomen. Dit zorgt voor een objectievere match en bespaart een hoop tijd voor recruiters en accountmanagers.
Door middel van zogenoemde "applicant tracking software" wordt een voorselectie gemaakt van geschikte kandidaten. Hierbij worden geïnteresseerde kandidaten gescreend en gefilterd op basis van de beschrijving van een opdracht. De algoritmen die hiervoor worden gebruikt maken gebruik van machine learning, waardoor aan de hand van ervaringen verbanden worden gelegd. Zodoende wordt het werk steeds beter uitgevoerd.
Machine learning algoritmen verbeteren zo de kwaliteit van het matchingsproces van leveranciers. Daarnaast werken ze tijdbesparend en leren ze van zichzelf, waardoor een match echt de allerbeste is en het resultaat optimaal wordt.
Interimmers zorgen ervoor dat opdrachten bij bedrijven die zoeken naar tijdelijke capaciteit uitgevoerd worden. Dit kan op een directe manier, waarbij opdrachtgevers zelf zoeken naar de juiste kandidaat voor hun tijdelijke functie, maar er kan ook een indirecte matching plaatsvinden. Hierbij is er sprake van een tussenpersoon of leverancier.
Een leverancier kan een bemiddelaar, detacheringsbureau, Managed Serviced Provider, marktplaats of platform zijn en neemt het werk van interimmers en opdrachtgevers uit handen. Een mismatch kan ontstaan door een gebrek aan ervaring en kennis bij leveranciers, een opportunistische aanpak, het afdragen van de verantwoordelijkheid aan leveranciers, overselling van professionals en tijdsdruk.
Een mismatch heeft gevolgen voor alle betrokken partijen en kan vaak voorkomen worden. Zo is het belangrijk dat de functiebeschrijving uitvoerig wordt geanalyseerd en dat de juiste leverancier voor een opdracht wordt geraadpleegd. Tevens kan gebruikgemaakt worden van slimme algoritmen, waardoor een goede match gegarandeerd wordt.
